I jeden, i drugi mają wrażenie współuczestni­ctwa w widowisku, które powstaje w da­nej chwili, niejako rodzi się na oczach. Są świadkami i przeżywają wspólnie spektakl, któ­ry nigdy już dokładnie tak samo nie zostanie powtórzony, są współuczestnikami same­go procesu jego powstawania.Cały problem w ten sposób sprowadza się do określenia cech, które wyznaczają estetyczną na­turę teatru jako sztuki. Jest sprawą oczywistą, że siedząc w pokoju nie ma się najmniejszego wpływu na przebieg spek­taklu, aktorzy nie widzą dezaprobaty malującej się na twarzach telewidzów, nie dociera też do nich uznanie wyrażone oklaskami. 

Katarzyna Smuda

Jeśli szukasz miejsca w Internecie poświęconego w całości rozrywce to doskonale trafiłeś. Jestem bardzo rozrywkową osobą, znajomi mówią, że nie da się ze mną nudzić, dlatego postanowiłam pisać tego bloga.
Mam nadzieję, że serwis Ci się podoba. Zapraszam do czytania!