Program transmitowany, jest „na żywo” z fa­bryki. Praca wre. W tle widzimy robotników. Jednym słowem, sceneria rzeczywista i w pierw­szej chwili z żywym zainteresowaniem obserwu­jemy sytuację.I    oto na ekranie pojawia się dziennikarz z mi- krofonem w ręku. Od razu odnosicie wrażenie, iż : człowiek ten jest tutaj. zbyteczny, odczuwacie całą sztuczność sytuacji. ; Rozmowa jeszcze nie rozpoczęta,⁷ a państwu, – nie wiadomo dlaczego, odechciało się już jej słuchać.I    zaczyna się,: następujący w przybliżeniu dia­log:Dziennikarz (w sposób jak najbardziej swobod­ny): Jestem z telewizji. Jak się pan nazywa? Robotnik (sztucznie, jak na lekcji, jakby recyto­wał; wyuczony tekst): Nazywam się Jegorow. Iwan. Nasza brygada…

Katarzyna Smuda

Jeśli szukasz miejsca w Internecie poświęconego w całości rozrywce to doskonale trafiłeś. Jestem bardzo rozrywkową osobą, znajomi mówią, że nie da się ze mną nudzić, dlatego postanowiłam pisać tego bloga.
Mam nadzieję, że serwis Ci się podoba. Zapraszam do czytania!