Przy­nosi nam ferment młodości i senną nudę. Dyskre­dytuje inne sztuki i sama stanowi nową, jeszcze nie sprecyzowaną możliwość estetyczną.Lecz taka, jaka jest — istnieje. Taka, jaka jest, ma władzę nad milionami ludzi. Taka, jaka jest weszła do naszego życia. Czytelnik zawsze może odłożyć książkę nie do­czytawszy jej, jeśli mu się nie podoba. Widz, gdy dojdzie do przekonania, że teatr wystrychnął go na dudka, może wstać ze swojego miejsca i nie bacząc na sprzeciwy sąsiadów udać się do szatni. W przypadku telewizji jeszcze łatwiej zerwać łącz­ność między sztuką i odbiorcą.