Obserwujemy interesujące zjawisko: z     jednej strony teatr i film, jak nigdy przedtem, starają się odgrodzić — wręcz odżegnać od siebie (przy­pomnijcie sobie państwo głośny artykuł M.;Rom- ma). Współczesny, film walczy z teatralnością.Ekran filmowy coraz częściej domaga się, aby aktorzy nie przypominali aktorów, aby byli zwy­czajnymi ludźmi. Wyszukuje, się ich w tłumie ulicznym. Na ekranie powinni być sobą, takimi jak w życiu. Z drugiej strony właśnie dzisiaj, mo­żliwe że również jak nigdy przedtem teatr i film potrzebują siebie nawzajem. Filmowi nieodzowne jest doświadczenie teatru, jego „szkoła”, aby ci artyści wybrani z tłumu ulicznego zagrali właśnie siebie, aby nie przekształcili się w stereotypowe postacie, w nosicieli kostiumów.

Katarzyna Smuda

Jeśli szukasz miejsca w Internecie poświęconego w całości rozrywce to doskonale trafiłeś. Jestem bardzo rozrywkową osobą, znajomi mówią, że nie da się ze mną nudzić, dlatego postanowiłam pisać tego bloga.
Mam nadzieję, że serwis Ci się podoba. Zapraszam do czytania!